Oktoberværet

Eg reknar med det er oktoberregnet og oktobervindane som har skylt og ført oss av gårde i denne svimlande farta - no står vi på terskelen til november, og det er som oktober har rast frå meg. Likevel, når eg blar gjennom bildene på dataen, ser eg at det har no skjedd litt av kvart denne månaden også.

For eksempel dette litt random bildet, som likevel er ganske illustrerande på korleis ting kan fyke av garde, så det berre er så vidt ein rekk følge med:

Det var ein slags fotoleik. Jens skulle springe forbi så raskt han kunne, og så skulle eg prøve å få han med på eit bilde. Det gjekk, etter utallige forsøk... Dette er ein aktivitet vi aldri kunne halde på med i predigital tid!

Jens og Torbjørn var på leir siste helga i haustferien. Søndagen køyrde eg til Solgry for å hente dei, og då såg det slik ut langs fjordane utover. Eg klaga ikkje!

Som bygdemeldar i Suldalsposten fekk eg anledning til å vere med på 4H-festen. Det var ein kjekk kveld i gymsalen!

Fint pynta bord, god mat og mange trivelege folk!

4Harane song ein song, og framsa 4H-løftet:

Så måtte eg leite fram alle grønne klede frå bortgøymde krokar og skap. Sidan eg ikkje kunne vere med på HV-øvinga her i Suldal i sommar, fekk eg den delte gleda å vere med på oppsamlingsøving i Vatneleiren! 

Eigen bibel som passar til uniformen! Det er viktig å ha med sverdet overalt, også i kongens klede!

Som det plar vere med HV-øvingar, er det alltid mest sut rett før ein skal reise, og første dagen. Det er uvant å miste fridomen over si eiga tid, og heile tida måtte rette seg etter beskjedar og kontrabeskjedar og "vent her litt"-ordrar... Men så går det seg til, ein vert kjent med dei andre på laget og ein venner seg på ein måte til militærlivet. 

Lise syntes forresten det var blodig urettferdig at eg fekk reise på telttur, og ikkje ho... Trur ikkje ho hadde vore like begeistra viss ho hadde kunne forstå kva slag telttur det var snakk om, eller viss ho faktisk hadde vore der og vakna opp i eit lite, overbefolka telt etter heile tre timar søvn, med vatnet rennande nedover veggane og golvet som ein gjørmepøl... Men - alt har ein ende, som dei seier, og dei fire dagane er no historie. Og det er rart med det; Alt eg hugsar no, er dei koselege folka, humoren og at det ikkje var så gale...

Ein kontrast var det likevel å komme heim og kunne gå inn i den vanlege rutinen igjen. Dusje, pusse tennene, vakne opp tørr og nokolunde utkvilt om morgonen... det sivile liv er langt å foretrekke, ja!

Suldalsposten sendte meg ut på nok eit oppdrag (eller rettar, kanskje: Eg meldte meg til nok eit oppdrag...) Denne gongen gjekk vegen til Jelsa kyrkje, og ein vakker konsert førre fredag.

Det var trioen Martin Nygård Haug, Kristin S. Halgunset og Øystein Haga som framførte ei rekke vakre songar og melodiar.

Det vart ein roleg og flott time i kyrkja denne regnfulle haustkvelden!

Til slutt kunne musikarane motta velfortent ståande applaus frå ei nærast fullsett kyrkje. Det er unikt å ha slike dyktige musikarar rett i nærleiken!

Laurdag var vi på kafé på Betel. Kjekt å kunne ete middag i eit større fellesskap!

Elles kan du sjå nokre regnværsbilder her og skulekonsertbilder her på skulebloggen, viss du er interessert i slikt...

Til slutt eit glimt frå skulevegen min. Slik såg det ut over Sandsfjorden i ettermiddag. Ikkje farleg å måtte køyre nokre kilometer på slike dagar!

Ferie før regnet...

Vi hadde vår vesle haustferieutflukt tidleg denne veka, før regnet kom inn frå havet. Ein liten tur vestover, til Bømlo. På vegen stoppa vi på Sandeid, hos fotograf Nordtveit, og fekk ramme på Signe sitt eittårsbilde. Medan vi venta på at jobben skulle bli gjort, traska vi litt på nokre sidevegar. Eg trur knapt vi har stoppa på Sandeid før (anna enn på bensinstasjonen eller for raske handleturar på coop), så det var kjekt å sjå seg om ein ny stad!

Vel framme venta mormor, og seinare kom morfar heim frå jobb. Kjekt for alle partar!

Trilletur med Signe. Vi gjekk "den store runden" (det er snakk om ein del kilometer), og fekk sjå mykje fin haustnatur!

Det var ein del vind, og litt kaldt, men himmelen farga sjøen blå og sola varma ein del.

Langs vegen stod det enno bjørnebær her og der. Signe fekk det meste, og skulle gjerne hatt endå meir... Ho sat ganske lenge bøygd ut av vogna, og kikka etter bjørnebærbusker langs vegen!

Vi (altså eg) lar oss stadig imponere av vindmølleparken på Fitjar...

Stordbrua og laks i bås...:

Håvik:

For Lise sin del var det særleg ein ting (eller tre) som fekk merksemda: Dei to hestane og einhjørningen. Dei var med over alt! Tysdag var vi på kino og såg "Bamse og tyvenes by". Då fekk ho ta med ein av hestane. Det var eit vanskeleg val...

I hagen:

Det blømer fortsatt! Også gule og brune blad set sitt preg på hagen. Endå vil det nok komme mange, men det hindrar ikkje Lise frå å ville samle dei:

På veg heim att i går. Ølmedal:

Sandsfjorden:

Hausttakkefest

Hausten er, sjølvsagt heilt objektivt sett, ei fantastisk årstid. Alle fargane, det flotte lyset og roen som senkar seg etter sommaren.

Det er noko melankolsk og vakkert over naturen, som gjer seg klar til vinterkulda og hardare tider. Det er som livet vert endå tydelegare, og viktigare å setje pris på. 

Plommetreet og epletrea er tomme. I går var Signe og eg ute i hagen og beskjærte dei. Etterpå bar vi inn knusktørr, sommartørka ved. Underveis såg vi på litt ulike typar sopp som har dukka opp her og der. Det er mykje spennande å utforske!

I dag var vi i kyrkja på hausttakkefest. Dette er ei av dei kjekkaste, og kanskje viktigaste (?), gudstenestene i løpet av året. Det er viktig å takke for alle gåvene vi har fått - alt det vi kan hauste og bruke. Og bli minte på kor viktig det er å dele av alt vi har. Her er Signe på veg opp til kyrkja. Ein liten stopp på vegen...

Roleg og vakker fjord!

Litt lenger oppe i bakken. Kyrkja er i sikte, men litt skummelt med bilen som kjem ryggande...:

Fireåringane som skal få bok, og gjengen som skal dramatisere søndagsteksten, går inn i prosesjon.

Lise var med og dramatiserte søndagens tekst: Forteljinga om Elia og enka i Sarepta. Lise og Johanna var ravnar, og kom "flygande" med kjøtt og brød til Elia ved Kerit-bekken. Dei var ivrige, så Elia fekk rikeleg med mat...

Elles har det vore ein fin og roleg dag. Solskin og nesten t-skjortevær ute. Inne har det vore både baking, legobygging og mykje kortspel (Idioten, som er svært i vinden for tida. Jens har blitt hekta!).

Utsikt frå leikehuset. Slik kan ein haustdag også vere!